Δεν μπορούσε να μου συγχωρήσει το κέρατο που του φόρεσα. Σ’ αυτό τον καταλαβαίνω, αλλά μ’ έδερνε. Εντάξει που πάνω στα νεύρα του με χτύπησε, όταν μας έκανε τσακωτούς με τον άλλο το μαλάκα· πες ότι το άξιζα. Έγκλημα και τιμωρία, έτσι δεν πάει; Αλλά να με κοπανάει καθημερινά και να με φτύνει ουρλιάζοντας ακατανόμαστες εκφράσεις, ήτανε άδικο και του το είπα. Με χτύπησε ακόμα δυνατότερα.
Να φύγω μου είπε η Προκοπία, από δίπλα, που τίποτα δεν της ξέφευγε. Και που να πήγαινα, άφραγκη; Στο δικό της το αχούρι με τα πέντε κουτσούβελα; Πήγα στην αστυνομία, που να μην πήγαινα. Μου εγκαταστήσανε μια εφαρμογή στο τηλέφωνο. Στην ανάγκη, να πατήσω το κουμπί, είπανε. Το πάτησα. Τρεις ώρες νεκρή, ακόμα να φανούνε…
My Pillow Book 